حاج حسن عزیز احسنت.
هم به لحاظ بیان شیرین خاطره و هم به لحاظ غذای شیرینی که برای همرزمانتان مهیا کردید. 😆 😄 😁

سلام. با اینکه این خاطره را خودم بیان کرده بودم،وبا خواندنش لبخند شوق برلبانم نشست، اما وقتی به نام و عکس شهید بزرگوار عباس حیدری رسیدم، غم دلتنگی و نگاه معصومانه عباس عزیز و نازنینم همچون درفشی سرخ و گداخته بر دلتنگی دلم نشست و اشک و آهم را درآورد. و خاطرات ۳۳سال پیش را برایم زنده کرد.
عباس عزیزم، فقط من و تو میدانیم که چه راز و عهدو پیمانیست بین ما، برای دیدارمان در روز جزا.
عباس جان، نیازمند: کمک،دعا، و دستگیرییت هستم.
دوست و بچه محل جامانده ات: حسن پنداسا.