شناسه
نام: غلامحسن
نام خانوادگی: ضرغام
نام پدر: لطفعلی
نام مادر: رحیمه
تاریخ ولادت: 25 آبان 1341
محل تولد: شهرری
شغل: طلبه
شهادت: 5 مرداد 1367
عملیات: مرصاد
محل شهادت: اسلام آباد غرب
مزار: ورامین – گلستان حسین رضا – قطعه 3 ردیف 1 شماره 60
زندگینامه
شهید غلامحسن ضرغام در بیست و پنجم آبان ۱۳۴۱ در شهرری دیده به جهان گشود.
خانواده وی پس از چند سال از شهرری به ورامین نقل مکان کردند. غلامحسن تحصیلات ابتدایی را در مدرسه سهروردی راه آهن ورامین به اتمام رساند. خواندن قرآن در برنامه صبحگاهی به عهده او بود.
اوج مبارزات مردم علیه رژیم ستمشاهی، همزمان با ورود او به راهنمایی بود.
از سن ۸ – ۹ سالگی شوق فراگیری تفسیر قرآن در او مشخص بود. او علاقه عجیبی به حضور در مجالس سخنرانی روحانیون بود و هر جا یک روحانی صحبت می کرد حتما سخنان او را گوش می نمود. در اثر همین علاقه بود که در سن ۱۴ سالگی خواندن قرآن را آموخت و و با صوت زیبای خود در مسجد قرآن می خواند و حاضرین را مجذوب خویش می ساخت. در مدرسه راهنمایی۱۵ خرداد بچه ها را به دور خود جمع می کرد و بعد از اتمام کلاس در کوچه های اطراف شعار می دادند و بر علیه رژیم شروع به تظاهرات می نمودند.
در سالهای اول بعد از پیروزی انقلاب به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد و مدتی در بسیج سپاه مشغول خدمت شد.
با شروع شدن جنگ راهی جبهه شد. ماه ها بطور متوالی در جبهه ها حضور پیدا می کرد و در عملیاتهای گوناگون غرب و جنوب حاضر می شد.
سال ۱۳۶۲ پس از اتمام دبیرستان و اخذ دیپلم با توصیه بعضی از دوستانش و با توجه به علاقه شدیدی که به علوم اسلامی داشت به حوزه علمیه قدم گذاشت ولی این کار او را از رفتن به جبهه باز نداشت. ابتدا در حوزه ورامین و بعد از مدتی در حوزه علمیه تهران و مدرسه شهید بهشتی مشغول به تحصیل شد.
وی در دوران طلبگی بارها به جبهه قدم گذاشت و چندین بار مجروح شد. در یکی از عملیاتها از ناحیه پا احساس ناراحتی شدیدی داشت و براحتی نمی توانست حرکت کند. درد او را امان نمی داد، اما چنان با روحیه شاد و عالی ظاهر می شد که کسی نمی فهمید پاهای او درد می کند و آزارش می دهد.
با اینکه بنیاد شهید مقرری مختصری را به خاطر جانباز بودن برای او معین کرده بود، ولی هرگز از آن استفاده نکرد. هرچند بعضی از مواقع واقعاً به آن نیاز داشت. وقتی که برای تحصیل عازم قم شد جای مشخصی نداشت. او تا موقع شهادت شهریه ای نداشت اما با همان حالت فقر مخصوص طلبگی زندگی می کرد و یک زاهد به تمام معنا بود.
در جبهه فقط هنگام نماز و دعا لباس روحانی می پوشید و بقیه اوقات با لباس نظامی بود. وی در تمام درگیری ها سلاح در دست می گرفت و پا به پای رزمندگان می جنگید.
بارها در جبهه های مختلف مجروح شده و تحت عمل جراحی قرار گرفته بود تا سرانجام در پنجمین روز از پنجمین ماه سال 1367 یعنی در آخرین روزهای جنگ هشت ساله در عملیات مرصاد، مزد خود را گرفت و به دیدار حق نائل شد. پیکر پاک او در گلزار شهدای ورامین به خاک سپرده شد.
وصیتنامه
با درود و سلام بر وجود مقدس حضرت ولی عصر روحي و ارواح العالمين لتراب مقدمه الفداء و نائب برحقش امام امت سخن را آغاز می‌كنم.
اول مردم را توصيه به تقوا و پرهيز از گناه مي‌كنم و اين نكته قابل توجه است كه ما هميشه خود را در محضر خدا دانسته و از معاصی دوری كنيم.
امت عزيز امروز دوران مظلوميت جنگ است و بايد آماده شد و جان را در طبق اخلاص گذاشت و فداي محبوب و معشوق نمود. سعي كنيد در مورد جنگ احساس مسئوليت بيشتری كنيد و به ظواهر فريبنده دنيا توجه نكنيد. چيزي كه انسان را به لقاءالله مي‌رساند شوق واقعی به محبوب و دل‌كندن از دنياي فاني است. بايد در اين دنيا يک چيز بگيرد: يا محبت خدا يا دوستی شيطان.
در پايان از همه عزيزاني كه بنده در حق آنها بدي كرده‌ام عذر و پوزش مي‌طلبم و از آنها مي‌خواهم كه برايم طلب مغفرت نمايند. دعا بفرماييد شايد با دعاهاي شما خداوند مرا بيامرزد و مورد لطف خود قرار دهد.
عزيزان سخنان امام را با جان و دل گوش كنيد و به آن عمل نماييد. نكند در روز قيامت شرمنده و خجالت‌زده وارد محشر شويد.
والسلام
خاطرات
خاطراتی از شهید غلامحسن ضرغام
- تقریبا در همه موارد سعی می کرد آداب شرعی را رعایت کند. او حتی به خاطراینکه دارای گواهینامه نبود از سوارشدن به موتور سیکلت خودداری می کرد.
- علاقه شدیدی به اهل بیت علیهم السلام داشت. با سوز و اشک مرثیه می خواند و قبل از اینکه دیگری را بگریاند خود می گریست.
- در مقابل همه متواضع بود. حتی گاهی آنقدر متواضعانه با دوستانش برخورد می کرد که آنها را نیز به تواضع متقابل وا می داشت. خوش رویی از فضیلتهای دائمی او بود که همه دوستان او عاشق رفتار و برخورد و اخلاق نیکو و زیبایش بودند.
https://www.ali-akbar.ir/17536/%d9%86%d8%a7%d9%85-%d9%88-%d9%85%d8%b1%d8%a7%d9%85/
تصاویر
