در روزگاری که ماندنی نبود و همچون دیگر روزهای تاریخ، آمد و رفت و به خاطرات پیوست، یکی از رزمندگان خوش‌ذوق گردان حضرت علی‌اکبر(ع)، دفتری را در اختیار همرزمان خود قرار داد تا جمله ای، خطی، امضایی و یا حداقل آدرسی از آنها را به یادگار نگه دارد، شاید برای روزگار دلتنگی، شاید خوب میدانست که بسیاری از آنها ماندنی نیستند و میروند تا ماندگار شوند…
