در شب 10/2/65، خبر حمله عراق به فکه و آمادهباش برای پاسخگویی به حمله دشمن در سطح تیپ، منتشر شد. در اواخر شب مسئولين گردان با بيدار كردن مسئولين گروهان‌ها و دسته‌ها و نيروهاي اصلي گردان موضوع آمادهباش براي انجام عمليات را بازگو کرده که مورد استقبال افراد قرار گرفت.
در اوايل صبح 11/2/65، تمامي نيروهاي تيپ سيدالشهدا در جريان ماموريت جديد قرار گرفتند و متعاقب آن تمامي مرخصي‌ها و تسويه‌حساب‌ها لغو گرديد. در پي آمادهباش صادره کار تحويل مجدد ساک‌ها به تعاون آغاز شده و هم‌زمان با آن کار تجهيز و تسليح نيروها انجام شد. در بعدازظهر همان روز تعدادي از مسئولين گردان براي شناسايي به منطقه فكه رفتند. پس از نماز مغرب و عشا، نيروهاي گردان که سلاح و مهمات خود را دريافت کرده بودند سوار اتوبوس‌ها شده و پادگان دوکوهه را به مقصد اردوگاه شهيد کهن واقع در غرب کرخه ترک کردند. اتوبوس‌ها در اواخر شب به اردوگاه شهيد كهن رسيده و نيروها در مقر تخريب لشکر استقرار يافتند. پ از تعيين محل اسکان هر يک از گروهان‌ها و دسته‌ها، نيروها تا فرداي آن روز به استراحت پرداختند.
در حوالي عصر 12/2/65، نيروهاي گردان به‌تدریج آماده شده و پس از غروب آفتاب با استفاده از چند دستگاه اتوبوس به‌سوی منطقه‌ي فکه عازم شدند. اگرچه در طول راه برخي از اتوبوس‌ها به دليل تاريکي شب و نبود علائم راهنما، مسير خود را گم کردند ولي به هر ترتيب در حوالي 9 شب تمامي آنها به نزديکي منطقه‌ي عمليات رسيده و نيروهاي گردان از آن پياده شده و به‌سوی نقطه‌ي رهايي عازم شدند.
پس از رسيدن نيروهاي گردان به نقطه‌ي رهايي، گروهان‌ها به‌سوی اهداف پيش‌بيني‌شده در خاکريز دوم ارتش که بخشي از آن در تصرف دشمن بود، حرکت کردند. 11 شب 12/2/65، عمليات سیدالشهدا شروع شد. و در پي آن گروهان‌هاي نصر و فتح به خاكريز ارتش رسيده و بدون درگيري در آن مستقر شدند. گروهان ظفر نيز پس از رسيدن به خاكريز يادشده، از آن گذشته و با نفوذ در مواضع دشمن، با نيروهاي پياده و زرهي عراق درگير شد. درنتیجه‌ی اين درگيري نيروهاي دشمن متحمل خسارت‌ها و تلفاتي شده و تني چند از نيروهاي گروهان ظفر نيز شهيد يا مجروح شدند. پس از درگيري يادشده، بقيه‌ي نيروهاي گروهان ظفر که مسير بازگشت خود را گم کرده بودند، به‌تدریج توانستند پس از ساعاتي به عقب بازگشته و در مواضع خود مستقر شوند.
نيروهاي گردان پس از استقرار در طول خاکريز، اقدام به حفر سنگر کرده و از نخستين ساعات بامداد 13/2/65 به نگهباني از مواضع خود پرداختند. با نزديک شدن به طلوع فجر، دشمن آتش خود را بر روي محل استقرار نيروهاي گردان متمرکز کرده که درنتیجه‌ی آن تني چند مجروح و شهيد شدند.
اگرچه گردان موفق به تصرف مواضع ازپيش‌تعیین‌شده و تثبيت آن شده بود ولي به دليل عدم الحاق برخي از گردان‌ها که در اطراف جاده‌ي فکه به نبرد پرداخته بودند، در حوالي ساعت 5 بامداد 13/2/65، دستور بازگشت داده شد. در پي اين فرمان، مسئولين سعي کرده تا عقب‌نشيني را به‌گونه‌ای انجام دهند که توسط دشمن غافلگير نشده و تلفات کمتري وارد شود. علي‌رغم اين نکته به سبب روشن شدن هوا و آتش دشمن، در مسير بازگشت چند نفر از نيروها شهيد و مجروح شدند. ضمناً قبل از تخليه‌ي کامل منطقه، تني چند از رزمندگان ماموريت يافته تا وسايل به‌جای‌مانده را منهدم کرده تا به دست دشمن نيافتد.
با توجه به طولاني بودن مسير، بازگشت نيروها با دشواري همراه شده و به طول انجاميد. سرانجام پس از ساعاتي ستون گردان به محل توقف خودروهاي تيپ سيدالشهدا رسيده و در آنجا گرد هم آمدند. در اين محل برادر آهنگران نيز حضور يافته و به همراه ساير افراد به نوحه‌خواني پرداخت. نيروهاي گردان به‌طور پراکنده و به‌مرورزمان با استفاده از خودروهاي موجود از منطقه بازگشته و تا عصر روز 13/2/65 به پادگان دوکوهه بازگشتند.
در روز 14/2/65، نيروهاي گردان پس از تحويل سلاح و تجهيزات و دريافت ساک‌هاي خود به استراحت و استحمام پرداخته و پس از آماده شدن مقدمات لازم در روز 15/2/65 به مرخصي رفتند.
