شهید میر امیر میر حبیبی – گردان حضرت علی اکبر علیه السلام

شناسه

نام: سید امیر

نام خانوادگی: میر حبیبی

نام پدر: سید آیت الله

نام مادر: زهرا

ولادت: 27 تیر 1345

محل تولد: تهران

یگان اعزام کننده: بسیج کرج

سمت: پیک گردان علی اکبر – لشکر 10 سیدالشهدا

سن: 20 سال

شهادت: 22 دی 1365

محل شهادت: شلمچه

عملیات: مرحله دوم کربلای 5

یگان: لشکر 10 سیدالشهدا – گردان علی اکبر

مزار: کرج – امامزاده محمد

زندگینامه

سید امیر در تیر ماه 1345 در یکی از محله های جنوب تهران پا به عرصه وجود نهاد و پس از چندی به همراه خانواده به شهر کرج نقل مکان نمود و دوران کودکی و نوجوانی را در محله ای بنام خلج آباد سپری کرد. مقطع ابتدائی را در دبستان محمد یزدی و مقطع راهنمایی را در مجتمع کمیل کرج به اتمام رساند و در دبیرستان شهدای انقلاب کرج ثبت نام نمود.

فعالیت او در بسیج (پایگاه شهید چمران) از اوایل سال 1359 شروع و بعنوان یک بسیجی فعال تا هنگام شهادت ادامه یافت.

سید امیر در سال 1363 برای اعزام به جبهه ثبت نام و دوران آموزشی را در پادگان امام حسین علیه السلام به مدت 45 روز سپری و در اواخر اردیبهشت همان سال با دیگـر رزمندگان به جبهه اعزام شد. مدت سه ماه در مناطق جفیر و خرمشـــــــهر با انواع توپهای ضد هوایی مشغول پدافند بود و بعد از اتمام مأموریت به ادامه تحصیل خود پرداخت.

وی مجدداً در زمستان سال 1364 به عنوان بسیجی داوطلب به جبهه اعزام و در عملیات پیروزمند والفجر 8 و عملیات ایذایی ام الرصاص به عنوان پیک گردان حضرت علی اکبر علیه السلام انجام وظیفه کرد و در آن عملیات در اثر موج انفجار چشمانش دچار آسیب شد و برای درمان به مرخصی آمد و پس از بهبودی به جبهه ها رهسپار گردید.

سید امیر سرانجام در عملیات بزرگ کربلای 5 در منطقه شلمچه شرکت و به عشق رسیدن به کربلای حسینی و انجام وظیفه رشادت های فراوانی از خود نشان داد و در مورخ 25 / 10 / 1365 به آرزوی دیرین خود که لقاء پروردگارش بود رسید و به فیض رفیع شهادت نائل آمد. از خصوصیت های اخلاقی ایشان می توان به تقوا، اخلاص، شجاعت، ولایت پذیری و وفای بعهد اشاره کرد. رابطه اش با خانواده بسیار محترمانه بود و همه از اخلاق و رفتار او راضی بودند و با مردم نیز چنین رفتاری داشت و به حسن خلق معروف بود. مزار شریفش در جوار امام زاده محمد علیه السلام در کنار دیگر شهدا می باشد و زیارتگاه اهل یقین است.

دستنوشته

قسمتی از دست نوشته شهید سید امیر میرحبیبی

یک ندائی درون مرا مرتب صدا می زند و مرتب به من گوشزد می کند هجرت کن از این دنیای فانی بگذر و مرا مرتب به جبهه می خواند آن ندا به من می گوید اگر اینجا بمانی فاسد می شوی تو متعلق به اینجا نیستی و باید سفر کنی.