در احتیاط عملیات بیت‌المقدس4
صبح روز 25/11/66، نيروهاي گردان پس از طی یک دوره مرخصی نسبتاً طولانی، بار دیگر به منطقه بازگشته و پس از ساعاتی توقف در پادگان دوکوهه، به اردوگاه قبلي گردان، واقع در روبه‌روي دوکوهه منتقل شدند. رزمندگان گردان پس از رسيدن به این محل، چادرها را بر پا كرده و در آن مستقر شدند. البته استقرار نیروها در این اردوگاه دیری نپایید و فردای آن روز، این محل را به مقصد اردوگاه جدید واقع در 1 کیلومتری شمال اردوگاه قبلی ترک کردند و بی‌درنگ در اردوگاه جدید اقدام به برپایی چادرها کردند.
پس از چند روزی که از استقرار گردان در موقعیت جدید گذشت، به پیشنهاد برادر تقي‌زاده که کماکان فرماندهي گردان را بر عهده داشت، در تاریخ 1/12/66 اقداماتی برای احداث جاده، کاشت درخت و احداث حسینیه در محل اردوگاه آغاز شد. انجام این عملیات عمرانی روزهای متمادی به طول انجامید و طی آن نیروهای گردان با کمک یکدیگر نسبت به انجام این امور مبادرت کردند.
در تاریخ 4/12/66، ضمن آنکه رزمندگان گردان اقدامات عمرانی را در سطح اردوگاه انجام می‌دادند، فرماندهی گردان در جمع مسئولین گروهان‌ها و دسته‌ها، برنامه‌های آینده‌ی گردان و لشکر و نحوه‌ی سازمان‌دهی گردان و آموزش نيروها را تشریح کرد. لازم به ذکر است گردان از 3 گروهان نصر، فتح و فجر و 1 دسته پشتيباني به نام ظفر تشکيل شده بود. پس‌ازآن در تاریخ 7/12/66، با الحاق نیروهای جديد به گردان، كار سازمان‌دهی انجام گرفته و نيروهاي اعزامي به گروهان‌ها معرفي شدند. در اين مرحله برادران رضا خاني و مجيد رضاييان به‌عنوان معاونين گردان معرفي شدند.
پس از نام‌گذاری اردوگاه جدید به موقعیت شهید مسلم اسدی، در تاریخ 12/12/66، برنامه‌ریزی برای برگزاری دوره‌های آموزشی انجام شده و پیرو آن جلساتي براي آموزش در زمینه‌های كار با آرپي‌چي و تيربار پيش بيني شد. در روزهای بعد، ضمن برگزاری جلسات یاد شده، برنامه ی راهپیمایی برای نیروهای گردان نیز به مرحله ی اجرا درآمد. از دیگر برنامه های گردان در حین این دوره، برگزاری مراسم ناهارهاي گردانی بود؛ در هر نوبت یک گروهان مسئولیت پذیرایی از کل گردان را برعهده می گرفت. این اقدام به منظور ایجاد وحدت و همدلی بیشتر بین رزمندگان گردان، صورت می گرفت.
در ادامه ی برنامه های آموزشی گردان، ساعت 1 بامداد 2/1/67، نيروهاي گردان اقدام به راهپيمايي شبانه كرده و دریکی از شيارهاي اطراف اردوگاه برنامه رزم شبانه با اجراي آتش تير بار و آرپي‌چي برگزار شد. در خاتمه‌ی این برنامه، فرمانده گردان درباره نحوه ستون‌كشي براي افراد صحبت کرد.
در تاریخ 6/1/67، خبر آغاز عملیات بیت‌المقدس4 به نیروهای گردان رسید. در این عملیات اگرچه بخشی از نیروهای لشکر سیدالشهدا حضور داشتند ولی گردان علی‌اکبر به‌عنوان نیروی احتیاط در نظر گرفته شده بود.
نیروهای گردان علی‌اکبر کماکان در حالت آماده‌باش بوده و منتظر فرمان عزیمت به منطقه‌ی عملیات بیت‌المقدس4 و پشتیبانی از نیروهای عمل‌کننده در آنجا بودند ولی با سپری شدن زمان و خاتمه یافتن عملیات مذکور، احتمال اعزام به منطقه‌ی عملیات نیز کاهش یافت. بعدازآن نیروها به‌تدریج فعالیت روزمره‌ی آموزشی خود را پی گرفتند. ازجمله برنامه‌های آموزشی، دوره‌ی رزم انفرادی و برخی دوره‌های دیگر برای کادر گروهان‌ها و دسته‌ها بود که از 12/1/67 آغاز گردید.
با پایان یافتن برنامه‌های آموزشی در سطح گروهان‌ها و دسته‌ها، هنگام اجرای مانورهای شبانه رسید. این مانورها برای تکمیل برنامه‌ی آموزشی و آزمون نیروها در شرایط واقعی انجام گرفت. طی این برنامه ابتدا گروهان نصر، برنامه‌ی خود را از تاریخ 14/1/67 و با انجام ستون کشی به محل موردنظر، واقع در ارتفاعات مجاور سد دز آغاز کرد. مانور این گروهان در 15/1/67 انجام شد. پس‌ازآن گروهان فجر در تاريخ 17/1/67 مانور خود را در همان منطقه به انجام رساند و دو روز بعد نیز گروهان فتح به اجرای مانور منطقه اقدام کرد. جمع‌بندی مانورهای انجام‌شده حاکی از آمادگی گردان برای انجام ماموریت‌های احتمالی بود.
با اتمام ماموریت لشکر سیدالشهدا در منطقه‌ی عملیاتی بیت‌المقدس4، دستور مرخصی نیروها صادر شد و در پی آن رزمندگان گردان علی‌اکبر نیز در تاریخ 21/1/67 با استفاده از پنج دستگاه اتوبوس، اردوگاه شهید اسدی را به مقصد شهرستان شمیران ترک کردند. فردای آن روز کلیه‌ی نیروهای لشکر به تهران رسیده و در مراسم رژه در تجریش که با استقبال گسترده‌ی اهالی روبه‌رو شده بود، شرکت کردند. پس از اتمام رژه نیروها به‌سوی منازل خود روانه شدند.
