عملیات غدیر (دفاع سراسری) – محور جاده شهید رضوی – گردان حضرت علی اکبر علیه السلام

گروهان نصر و فتح که از عصر روز ۳۱/۴/۶۷ آماده اعزام بودند، ساعت ۶:۳۰ صبح ۱/۵/۶۷، سوار ۴ دستگاه اتوبوس شده و اردوگاه سد دز را به مقصد اهواز ترک کردند. این گروهان‌ها ساعت ۹ صبح همان روز، به اردوگاه کوثر رسیده و در موقعیت قبلی گردان استقرار یافتند.

ساعت ۱۴:۱۵ روز ۱/۵/۶۷، کادر گروهان‌های نصر و فتح توسط معاونین گردان نسبت به منطقه‌ی عملیاتی توجیه شدند و با توجه به تغییر در سازمان‌دهی گردان، آرپی‌چی‌زن‌ها برای آمادگی با مانور زرهی دشمن به میدان تیر رفتند.

نیروهای گروهان نصر و فتح در ساعت ۱۱ شب ۱/۵/۶۷، اردوگاه کوثر را جهت عزیمت به منطقه‌ی عملیات ترک کردند و در سپیده‌دم روز بعد، در جاده ساحلی کارون (محور اهواز-خرمشهر) استقرار یافتند. این نیروها تا ساعت ۷:۳۰ روز ۲/۵/۶۷ در همان‌جا به استراحت پرداخته و پس‌ازآن سوار بر وسایل نقلیه شده و به‌سوی مقر معراج‌الشهدا (واقع در شمال قرارگاه جنگال) رهسپار شدند.

کادر گردان به همراه کادر فرماندهی برخی گردان‌های دیگر در ساعت ۳ ظهر ۲/۵/۶۷، به‌سوی جاده اهواز-خرمشهر رفته و از آنجا وارد جاده ۱۰ شدند اما در اواسط راه با تک زرهی دشمن مواجه شده و بازگشتند. ساعت ۴ بعدازظهر همان روز، کادر گردان‌ها بار دیگر به‌سوی منطقه عزیمت کرده و از جاده شفیع‌زاده به‌سوی مرز پیش رفتند اما در آنجا نیز با تک نیروی پیاده‌ی عراق مواجه شده و مجدداً بازگشتند.

گروهان فتح و نصر با چند دستگاه وانت قبل از غروب ۲/۵/۶۷، از محل معراج‌الشهدا به‌سوی جاده اهواز-خرمشهر حرکت کرده و در پشت خاکریز کنار جاده مستقر شدند. حدود ساعت ۹ شب، یک گروه از افراد گردان برای شناسایی مواضع بین خط خودی و دشمن جلو رفته و پس از ساعتی بازگشتند. پس از بازگشت گروه شناسایی، نیروهای گردان با چند دستگاه وانت در جاده ۱۰ پیش رفته و تا نیمی از راه را طی کردند. پس‌ازآن ستون نیروها به صورت پیاده به سمت مواضع دشمن حرکت خود را ادامه داد.

ساعت ۰۰:۳۰ بامداد ۳/۵/۶۷، گردان انصار لشکر۲۷ به نیروهای گردان علی‌اکبر ملحق شده و آماده‌ی پیشروی شدند. ساعت ۱ بامداد، پیشروی آغاز شد و نیروهای گروهان نصر قبل از رسیدن به دژ مرزی (کنار جاده رضوی) با خط کمین دشمن درگیر شده و پس از وارد آوردن تلفاتی به دشمن آن را پاک‌سازی کردند. پس‌ازاین رویداد حرکت برای تصرف و پاک‌سازی دژ مرزی ادامه یافت.

حدود ساعت ۳ بامداد ۳/۵/۶۷، تصرف سه‌راهی توسط گروهان نصر انجام شده و حرکت نیروهای آن در امتداد دژ مرزی به طرف شمال آغاز شد. نیروهای این گروهان در حدود ۲ کیلومتر پیشروی کرده و محدوده پیش‌بینی‌شده را تصرف کردند.

گروهان فتح که پس از گروهان نصر آماده برای ادامه‌ی عملیات بود، به دلیل احتمال حمله‌ی شیمیایی دشمن با هماهنگی فرمانده گردان، مقداری توقف کرده و پس از رفع احتمال یادشده به‌سوی خط مقدم رهسپار شد و با استقرار در سنگرهای موجود به مقابله با دشمن پرداخت.

با روشن شدن هوا، گردان حر به خط کمین دشمن آمده و پیشروی خود را به سمت شمال آغاز کرد اما مقاومت و فشار دشمن کار تصرف را با دشواری روبه‌رو ساخت و پس از چندی پیشروی متوقف شد. حدود ۸ صبح، گروهی از رزمندگان گردان به یاری نیروهای این گردان شتافتند اما با عقب‌نشینی آن‌ها ناگزیر به بازگشت شدند.

ساعت ۱۰ صبح ۳/۵/۶۷، بار دیگر گروهی از رزمندگان گردان پیشروی خود را بر روی دژ به سمت شمال آغاز کرده و به تسخیر مواضع دشمن پرداختند اما پاتک دشمن با شدت ادامه داشت و برخی از کادر و نیروهای گروهان نصر مجروح و شهید شدند. در تمامی طول روز، فشار دشمن برای بازپس‌گیری دژ مرزی ادامه داشت ولی در این میان نیروهای گردان علی‌اکبر با مقاومت خود پاتک‌های دشمن را ناکام گذاشتند.

حوالی عصر ۳/۵/۶۷، گروهان فجر با استفاده از اتوبوس از اردوگاه کوثر به‌سوی منطقه رهسپار شده و پس از تاریک شدن هوا در خاکریز کنار جاده‌ی اهواز-خرمشهر مستقر شد. تمامی طول شب، آتش دشمن با شدت تمام بر روی نیروهای خودی می‌بارید. آتشبارهای ایران نیز در مواضع جدید مستقر شده و آتش پرحجمی را روانه خط دفاعی دشمن کردند. ساعت ۶ صبح ۴/۵/۶۷، نیروهای گروهان فجر به‌ طرف خط حرکت کرده و در آنجا مستقر شدند.

مقارن با ورود نیروهای گروهان فجر به خط مقدم، دشمن اقدام به پاتک کرده و در پی آن نیروهای گروهان‌های نصر و فتح با کمک نیروهای گروهان فجر با دشمن درگیر شدند. علیرغم شدت پاتک دشمن، نیروهای گردان سرسختانه مقاومت کرده و دشمن پس از ساعتی مجبور به عقب‌نشینی شد.

ساعت ۴ بعدازظهر همان روز، بنا شد تا گردان عملیات کرده و تقاطع جاده ۱۴ با شهید رضوی را تصرف کند. به همین دلیل نیروهای گروهان‌ها به طرف سنگرهای اجتماعی که در نزدیکی پیشانی جنگی بود، حرکت کردند. ساعتی بعد، دشمن متوجه جابه‌جایی نیروها شده و ستون گردان را گلوله‌باران کرد که درنتیجه تعدادی مجروح شدند.

در شامگاه ۴/۵/۶۷، یکی از گردان‌های لشکر۲۷ در کنار دژ به جلو آمده تا نسبت به پیشروی به‌سوی شمال (تقاطع جاده ۱۴ و شهید رضوی) اقدام کند. در جریان این حمله، دشمن آتش شدیدی را بر روی سنگرهای محل استقرار رزمندگان ریخت.

در ساعت ۲ بامداد ۵/۵/۶۷، بوی متصاعد شده از گاز شیمیایی برخی از رزمندگان گردان را که در سنگرهای اجتماعی در حال استراحت بودند، را ناگزیر از استفاده از ماسک کرد.

صبح روز ۵/۵/۶۷، عراق قصد پاتک داشت که با آتش شدید نیروها آرایش آن‌ها به هم ریخت. بعدازظهر همان روز، نیروهای گردان به عقب برگشته و در مقر معراج‌الشهدا مستقر شدند. استقرار نیروهای گردان در این محل تا صبح فردا به طول انجامید و سرانجام در ساعت ۶ صبح،‌ رزمندگان گردان این محل را به‌سوی اردوگاه کوثر ترک کردند.

در حوالی ۹ صبح ۶/۵/۶۷، ‌ستون گردان به اردوگاه کوثر رسید و پس از توقف کوتاهی در آنجا،‌ این مکان را به مقصد اردوگاه ناوتیپ فرات واقع در ساحل دریاچه‌ی سد تنظیمی دز ترک کرد. اگرچه نیروهای گردان در بین راه توقف کوتاهی در کنار یک کانال آب واقع در جاده‌ی اهواز-اندیمشک داشتند،‌ ولی به هر ترتیب در ساعت ۱ ظهر همان روز به اردوگاه سد دز رسیدند.

در طی روزهای گذشته، جمع کثیری از نیروهای داوطلب پس از شنیدن خبر حمله‌ی دشمن به جبهه اعزام شده و در پادگان دوکوهه استقرار یافته بودند. در بین این افراد، جمعی از رزمندگان سابق گردان حضور داشتند.

در روز ۷/۵/۶۷، تعدادی از نیروهای اعزامی به جمع گردان پیوستند. در ساعت ۲ بعدازظهر همان روز، خبر پیروزی رزمندگان اسلام در عملیات مرصاد از رادیو منتشر شد که در جریان آن، حمله‌ی منافقین با مقاومت رزمندگان اسلام با شکست مواجه شده بود. این خبر موجبات خوش‌حالی رزمندگان را فراهم کرده و موجب تقویت روحیه‌ی آنان شد.

در عصر روز ۷/۵/۶۷، تمامی نیروهای گردان آماده شده تا برای شرکت در یک مراسم به پادگان دوکوهه اعزام شوند. پس از نماز مغرب و اعشا رئیس‌جمهور،‌ آیت‌الله خامنه‌ای‌ که به جبهه آماده بود،‌ در جمع رزمندگان حضور یافته و برای آنان سخنرانی کرد. این مراسم تا ساعت ۱۰ شب ادامه یافته و پس از اتمام آن،‌ نیروهای گردان مجدداً به اردوگاه خود واقع در سد تنظیمی دز بازگشتند.

در طول استقرار نیروهای گردان در محل اردوگاه سد دز،‌ برنامه‌های آموزشی از سر گرفته شد که ازجمله آن می‌توان به آموزش سلاح، تمرین ستون‌کشی و خشم شب اشاره کرد. در تاریخ ۱۳/۵/۶۷، تعدادی از رزمندگان گردان که به همراه سایر نیروهای لشکر سیدالشهدا در پادگان دوکوهه حضور داشتند، پس از نماز مغرب و اعشا در محل حسینیه‌ی لشکر، در مراسم سخنرانی برادر فضلی شرکت کردند. در این مراسم پس از فرمانده لشکر، یک رزمنده یا تابعیت اتریشی نیز برای افراد سخنرانی کرد.

در تاریخ ۱۶/۵/۶۷، در مراسم صبحگاه فرمانده گردان خبر از ابلاغ یک ماموریت جدید داد که ضمن آن می‌بایست تمامی نیروهای گردان برای مقابله با حمله‌ی منافقین در جبهه‌های شمال غرب آماده شوند.